Ανάρρωση

Καρδιά.

Χρυσαφί λερωμένο με κόκκινο.

Ίσως και το αντίθετο.

Χρώμα αδυναμίας.

Χρώμα λιποθυμίας.

Ίσως και αγάπης.

Ποιας αγάπης…

Αν αγαπούσε αυτή η καρδιά θα χαιρόταν.

Το κόκκινο δηλώνει την χαρά της.

Το χρυσαφί την αδυναμία?

Την αρρώστια της θαρρώ.

Και τα βαριά τσιγάρα?

Αυτά είναι για μένα. Και μόνο.

Η ψυχή σου ξέρει…

Και το σώμα πλέον.

Το κομμάτι που αφαιρέθηκε δεν ξεθώριασε τίποτα όμως.

Το μυαλό δεν επικοινώνησε ακόμη.

Η καταστροφή κοντά. Το παραδέχεσαι?

Από απέναντι είναι θρίαμβος.

Εγωισμός. Από σένα? Αλήθεια?

Είναι πρόσφυγας εδώ και καιρό.

Ψέματα.

Πόσο θα το ‘θελα…

Χάνεσαι.

Απλά ξεθωριάζω. Μη δίνεις σημασία. Εδώ είμαι ακόμη.

Κι αν χαθείς?

Θα έρθεις μαζί μου.

Μα δεν θέλω.

…

Μ’ ακούς?

Δεν έχει σημασία. Ποτέ δεν είχε.

Κλαίω.

Πάντα αυτό έκανες. Πάλι εγώ σε ορίζω.

Πες μόνο το γιατί.

Γιατί… Γιατί η καρδιά θα είναι πάντα χρυσαφί λερωμένο με κόκκινο.

Γιατί πάντα θα ξεθωριάζω.

Γιατί δεν είδα ποτέ το πράσινο βλέμμα.

…