Απόλυτο λευκό

Μια στιγμή. 
Να καθίσεις στον καναπέ. 
Να ξαπλώσω και να βάλω το κεφάλι μου στα πόδια σου. 
Να μου χαϊδέψεις τα μαλλιά. 
Να μου χαμογελάσεις. 
Μη μου μιλήσεις. Δεν απαιτώ. 
Δεν θέλω να ακούσω πως όλα θα πάνε καλά. Θα είναι ψέμα. 
Θέλω να μου δώσεις μια στιγμή. 
Μια σου μόνο στιγμή. 
Δεν με νοιάζει τι θα γίνει μετά. 
Δε με νοιάζει που θα βρεθώ μετά. 
Δώσε μου μια στιγμή. Ασφάλειας. 

Μυρωδιές

Μια μέλισσα που βουτάει στο κρασί μου.

Μια φωτιά που ανάβει το πάθος μου.

Η μυρωδιά του θυμαριού.

Τα κλειστά πατζούρια.

Ο χαοτικά οργανωμένος νους.

Τα πεταμένα ρούχα και τα άδεια μπουκάλια.

Ο καπνός που παίρνει μορφή.

Περίεργο πράμα οι αναμνήσεις που δεν έζησες.

Στην υγειά μας.-

Και κάπου ανάμεσα στις καταστροφές μου, έρχεσαι.

Με μια μικρή ανάσα στο λαιμό, με κάνεις να αισθάνομαι ζεστασιά.

Με μία μικρή πίεση του μικρού δαχτύλου του δεξιού μου χεριού με κάνεις να καταλαβαίνω την απουσία σου.

Ναι, κάποιες φορές είμαι τόσο αφηρημένη που δεν καταλαβαίνω ότι μπήκες.

Έρχεσαι και κάθεσαι δίπλα μου.

Ξαπλώνεις δίπλα μου.

Κοιμάσαι δίπλα μου.

Δίπλα μου.

Εγωιστικό δεν λέω.

Μα αν αυτό είναι το κουσούρι μου, ας είναι.

Χρειάζομαι να νιώθω την παρουσία σου.

Μου δίνεις δύναμη.

Μου δανείζεις το χαμόγελο σου όταν το δικό μου κουράζεται.

Μου χαρίζεις την ασφάλεια που νόμιζα πως είχα χάσει.

Νόμιζα την είχες πάρει. Όταν έφυγες.

Με αυτό το μακρύ, λευκό νυχτικό.

Σερνόταν στο τσιμέντο. Τα πόδια σου ξυπόλητα. Γυμνά.

Σκούρα μαλλιά. Και ανακατεμένα.

Μάτια θλιμμένα, μα χαμογελαστά.

Να, σαν τα δικά μου!

Τώρα που κοιτάω τα δάχτυλα μου καθώς πληκτρολογώ, και αυτά μοιάζουν με τα δικά σου.

Και εκεί που νόμιζα πως δεν είχα τίποτα δικό σου…

Βλέπεις, είχα ξεχάσει πως είμαι όλη δική σου.

Και πάντα θα είμαι.

Και πάντα θα είσαι.

Εγωίστρια, ναι.

Ανάρρωση

Καρδιά.

Χρυσαφί λερωμένο με κόκκινο.

Ίσως και το αντίθετο.

Χρώμα αδυναμίας.

Χρώμα λιποθυμίας.

Ίσως και αγάπης.

Ποιας αγάπης…

Αν αγαπούσε αυτή η καρδιά θα χαιρόταν.

Το κόκκινο δηλώνει την χαρά της.

Το χρυσαφί την αδυναμία?

Την αρρώστια της θαρρώ.

Και τα βαριά τσιγάρα?

Αυτά είναι για μένα. Και μόνο.

Η ψυχή σου ξέρει…

Και το σώμα πλέον.

Το κομμάτι που αφαιρέθηκε δεν ξεθώριασε τίποτα όμως.

Το μυαλό δεν επικοινώνησε ακόμη.

Η καταστροφή κοντά. Το παραδέχεσαι?

Από απέναντι είναι θρίαμβος.

Εγωισμός. Από σένα? Αλήθεια?

Είναι πρόσφυγας εδώ και καιρό.

Ψέματα.

Πόσο θα το ‘θελα…

Χάνεσαι.

Απλά ξεθωριάζω. Μη δίνεις σημασία. Εδώ είμαι ακόμη.

Κι αν χαθείς?

Θα έρθεις μαζί μου.

Μα δεν θέλω.

…

Μ’ ακούς?

Δεν έχει σημασία. Ποτέ δεν είχε.

Κλαίω.

Πάντα αυτό έκανες. Πάλι εγώ σε ορίζω.

Πες μόνο το γιατί.

Γιατί… Γιατί η καρδιά θα είναι πάντα χρυσαφί λερωμένο με κόκκινο.

Γιατί πάντα θα ξεθωριάζω.

Γιατί δεν είδα ποτέ το πράσινο βλέμμα.

…

Για σήμερα.

Και έφυγες.

Τετάρτη βράδυ.

Πέμπτη πρωί για μένα.

Φορούσα μπλε φούτερ και αμήχανο χαμόγελο.

Σκούρο τζιν παντελόνι και δακρυσμένα μάτια.

Είχες γαλήνη στην ψυχή.

Πολύχρωμα λουλούδια γύρω σου.

Ήταν Οκτώβριος μα έμοιαζε με Μάη.

Η καρδιά μου πρέπει να έχασε κάποιους χτύπους.

Αναπνοή διακεκομμένη.

Χέρια τρεμάμενα.

Βλέμμα στο κενό.

Κινήσεις μηχανικές για να μην καταλάβουν.

Συζητήσεις ανούσιες για να μη νιώσουν.

Δεν μπορούσα να μπω στο δωμάτιο. Δεν είχα τόση δύναμη.

Με περίμενες υπομονετικά.

Ήξερες πως θα έβρισκα το κουράγιο. Πάντα πίστευες σε μένα.

Ήρθα. Σου χάιδεψα τα μαλλιά. Σε φίλησα στο μέτωπο.

Μόνο εσύ θα μπορούσες να με γεμίσεις ζεστασιά με ένα τέτοιο φιλί.

Πέμπτη μεσημέρι ήδη.

Ήταν Οκτώβρης μα έμοιαζε με Μάη.

Χωρίς τίτλο

Ότι τι.

Δεν με θες?

Ψέμα.

Δεν με ποθείς?

Επίσης ψέμα.

Και η πλάκα είναι πως σιχαίνεσαι τα ψέματα.

Είσαι ήρεμος. Πάντα θα είμαι εδώ για σένα.

Το ξέρεις.

Καταστρέφομαι και ξαναφτιάχνομαι.

Για σένα.

Ότι ζω, για σένα.

Ότι κάνω για σένα.

Υπάρχω μέχρι να έρθεις να μου δείξεις να ζω.

Οι στιγμές μας δεν έχουν υπάρξει ακόμη.

Κι όμως ζω με τις αναμνήσεις τους.

Σε ερωτεύομαι κάθε μέρα.

Όλο και περισσότερο.

Το ξέρεις.

Φοβάσαι.

Κρύβεσαι.

Υπάρχεις. Απλά.

Το ξέρεις.

Σε ξέρω. Το ξέρεις.-

Άνοιξη

Και η άνοιξη έφτασε.

Και ο ήλιος χαμογέλασε.

Και η θάλασσα φάνηκε.

Παραμένεις στον άγνωστο τόπο σου.

Εκεί που ο ήλιος απλά γλύφει την γυάλινη ασπίδα που έχεις κλειστεί.

Μα δεν θα σε ζεστάνει.

Είσαι Θεός και δούλος εκεί.

Πάντα θα φοράς στέμμα και πάντα θα πεινάς.

Πάντα ντυμένος και πάντα κρύος.

Θα φοράω λουλούδια στα μαλλιά.

Μαύρο σαλβάρι και λευκό φανελάκι.

Γυμνά τα πόδια μου.

Βράδυ Ιούλη θα είναι.

Θα έρθεις να με βρεις.

Ψάχνοντας τον ήλιο μέσα σου.

Ψάχνοντας επιβεβαίωση.

Ψάχνοντας χαμένο χρόνο.

Και θα είσαι έτοιμος.

Αυτή τη φορά θα είσαι.

Μόνο που εγώ…

Little stone #17

My soul has no mind.
My words have no sense.

Little stone #16

Red in my blues
wine in my mouth 
shadows in my thoughts 

Little stone #15

Little doll-house
don't be sad. 
You will be happy again. 
I promise you that... 

Little stone #14

Today my mind took me to Noland. 
Nothing is what I feel there. 
No one can see me there. 
No one can hurt me there. 
Just wondering, 
when am I going to find my Ithaca...

Little stone #13

Blues. 
My blues. 
Not my music. 
Just my mood.

Little stone #12

Me, 
Myself and
I. 
Again. 

Little stone #11

Saying goodbye. 
Not easy. 
Not teary either. 
Missing you already...

Little stone #10

Is this a wake up call? 
I never will know. 
I never answer again.

Little stone #9

Miles get between you two. 
Love can minimize that distance. 
Do you feel that way? 

Little stone #8

Quiet day.
Only books on my sight.
 My second friend. 
Solitude is the first.

Little stone #7

You are here. 
So I'm half happy.
The other half? 
Is going missing...

Little stone #6

Every night
at my home
waiting
for you...

Little stone #5

Miss you? 
No. 
Want you? 
No. 
Need you? 
Of course not. 
Love you? 
Want you to be happy. 
Wherever... 

Little stone #4

Are you here? 
Can you deny your heart? 
I want to cure your blindness. 
Nothing more, nothing less. 

Little stone #3

Too many miles
far from 
or close to? 
Don't know. 

My choice

Look at me
I ask you to.
Hear me
I calm you.
Touch me
you like it.
Talk to me
I demand it.

You can't hear me.
You don't respond.

Do you know where you are?
In your chocolate hell.
Me?
In your doomed paradise.

My voice, mosquito.
My body, log.
My eyes, sand and sea.
My hands, dry and empty. 
My years, inexperienced. 
My moments, few. 
My thoughts, cursed, foolishly romantic. 


For you, I live.
For me, I exist.

Little stone #2

Rainy weather
Teary eyes
Tomorrow
Separating day

Little stone #1

Your thought 
is a murderer. 
My soul knows it. 

Your mind
is a hell. 
Your soul knows it. 

Happy 2011!

The year 2010 just left us. 
Moments is all we get. 


This month begins with a little promise of me. 
Every day of January I'm going to write a little "stone". 
A river of stones. 
A bouquet of feelings. 
An anthology of little poems.
Fiona & Kaspa had an idea. 
We, all, going to make this beautiful. 
It's never too late to start!
Info: http://ariverofstones.blogspot.com/2010/12/welcome.html


Let the river flow over the little stones! ^_^